*** /las przydymiony błękitami/

P i ę k n i e... :)

Śliczne obrazowanie!
Pozdrawiam:)

Przepiękny klimatyczny wiersz, nastrojony schyłkiem
lata...:)
Pozdrawiam serdecznie:)

Jak ukojenie...
Z przyjemnoscia czytalam
Pozdrawiam Wando

rozmarzyłem się w Twoich pełnych
piękna i nostalgii wersach

pozdrawiam

Piękny dziewięciozgłoskowiec napisany z wdziękiem i
rytmiczną lekkością.
Zagrany w tonacji molowej, bo z delikatną nutą
subtelnej melancholii.
Wspaniały kawałek.
Wilki zachwycone Twoją Poezją serdecznie i ciepło
pozdrawiają:)

Przepiękny, pełen refleksji wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

"gdzieniegdzie maki lśnią jak usta
na chrupkich skórkach przyszłych chlebów"

Genialne.

To chyba najpiękniejszy Twój wiersz.

Wiersz pełen obrazów, budzących emocje i refleksje.
Pozdrawiam serdecznie.

pięknie, poetycko.

To dobrze że dusze. I koniec jest trochę smutny
zawsze. Skoszone. Krwawiące zboże. Czy lato spełniło
marzenia?

Wiersz jest ,,cudowną impresją" ochodzacego lata...i
melodią duszy poety, który chłonie wszytkimi zmysłami
jej tkliwe akordy. Zachwycają piękne epitety i
metafory a szczególnie ,,chmury o skrzydłach
motylowych"...i ,,maki lśniące jak usta"
Dziękuję ,,za zachwyt i wzruszenie"
Pozdrawiam serdecznie.

Za Asem!


I zazdroszczę talentu:)

Pozdrawiam!

wspaniały!!!
jak ja Cię podziwiam :)))

Zapachniało niektórymi wierszami Tuwima i pewnym
rodzajem klimatu, który już teraz rzadkim jest
ptakiem... Wiersz odbieram jako apoteozę piękna
wyrażonego przez plastycznie odmalowaną Naturę, które
to piękno niespecjalnie szuka dla siebie jakiegoś
uzasadnienia czy przesłania. Nie za bardzo też widzę w
nim temat przemijania. Pozdrawiam.