-NADEJDĄ SZUMIĄCE FALE-
....Sumienie by pękło zaliczając ucieczkę przed walką to najgorsze - co mogłoby się przytrafić...
Ciekawość zasnęła w lazurowych rzekach
zapieniły się od uderzeń deszczu
serce skupiło tęczę kryształu
a jego szlif załamał światło.
Jak wejść w słoneczną jutrzenkę
szkarłat fali wysokiej się kłania
rodzi bursztynowe krople łez
wyglądają jak szklane wyspy.
Szumiące fale nadeszły z rozkoszą
poranka
wiatr przytulił jedną chwilę do drugiej
wywołana tęsknota przypomina
miłość do modlitwy.
Perły czystych kropelek różańca
spływają pokorną spowiedzią
dusza więcej doświadcza i nurtem się
toczy.
Świadomość następnej fali rodzi
istnienie
już nie ma snów o kryształu szlifie
teraz diamentem przebudzenie w słońcu .
*****
....Aby stać się wielkim, trzeba służyć wymagająca to pokora - ale niczego nie karze udawadniać.
Katarzyna Marciniuk
Komentarze (59)
Nic dodać i nic ująć :) Pozdrawiam serdecznie +++
Ładny wiersz.
... cudny... Pozdrawiam :)
Tak to jest Sławeczku milutki - długo pracuję
niestety...... Ale pozdrawiam i Ciebie i wszystkich
kochanych poetów :)
Same serdeczności przesyłam :)
Moc serdeczności ślę Katarzynie :)
Szumiące fale odchodzą o nadchodzą. A Katarzyna
odeszła, lecz każe z powrotem długo na siebie czekać.
:)
Pisałaś sercem i wiarą.
Pozdrawiam:)
piękny
Miłego dnia, Katarzyno :)
Ładny wiersz.
Przesyłam moc niedzielnych serdeczności :)
Dziękuję za buziaki :)
każdego dnia modlimy się do Boga
w Nim odnajdujemy miłość, wiarę i nadzieję.
Piękny wiersz Kasieńko-blondyneczko ;)
Lotem ptaka ślę serdeczności :)
Modlitwa nie zawsze wystarczy, by ukoić duszę...czasem
trzeba porozmawiać z samym sobą...
pozdrawiam serdecznie
Witam ślicznie moich kochanych znajomych - pozdrawiam
serdecznie :) zawsze miło jest tu z Wami - trudy są
wtedy kiedy brak mi czasu - dlatego muszę przeprosić -
a chciałabym poczytać sobie Wasze piękne wiersze - to
dla nich jestem tu z Wam,i moi milusińscy - pamiętam
o Was :) buziaki ślę cieplutkie dla Wszystkich :)