Sen spokoju
Lipo ty która miód dajesz
to ożywienie skroni
przyjdzie chwila gdy
w Jesieni zakwitną
chryzantemy złociste
ich urok to spokój alei
dom życia pogoda Jesieni
włosy jej pokryte są blaskiem
rozjaśniają blask sumieniem
oddała by śpiew skowronka
by śpiewał na oknie co rana
wieczorem głos jego serca
utulił pragnieniem twoim
autor
kryst...
Dodano: 2021-02-26 23:21:44
Ten wiersz przeczytano 1039 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Ach, jaki upojny jest zapach lipy, a śpiewu skowronka
można słuchać bez końca, z podobaniem czytam,
pozdrawiam ciepło.
trochę lata i jesień wiersz ten w sobie niesie, z
dobrocią i bogactwem natury
z podobaniem jestem ZA
Bardzo ładnie, ciepło i romantycznie :)) pozdrawiam
cieplutko Krysiu :))
Bardzo ładnie, pozdrawiam :)
Takie przyrodnicze akcenty charakteryzujace
poszczególne pory roku skłaniaja do osobistych
refleksji... Pozdrawiam Cię serdecznie Krysto :)
Lubię zapach lipy i słodycz miodu, który dzięki
pszczołom daje.
Ładny wiersz
ładnie napisane
pieknie...
pozdrawiam:)
Twój wiersz jest dla mnie refleksją nad istotą
przemijania i potrzebą miłości.
Pozdrawiam.
Marek
Uchwyciłaś ulotność piękna, subtelność natury, która
daje spokój i ukojenie.
Pozdrawiam serdecznie :):)
uwielbiam słodki zapach kwitnących lip.. Kojarzy mi
sie z domem rodzinnym.
Piękne porównanie.
Dobra refleksja.
Pozdrawiam serdecznie
Przypomniała mi się ogromna lipa na
cioci posesji i te pszczoły miododajne. Nigdy mnie nie
użądliły. Pozdrawiam serdecznie.
Ładny wiersz ...przeplata się w nim słodkie życie i
smutkiem śmierci ...