A w trumnach wrócili do kraju
To miejsce przeklęte na ziemi
zrodziło cierpienie i łzy
do wspólnych mogił wrzuceni
najgorsze spełniły się sny
Najlepsi synowie i córy
za wolność przelali swą krew
to było pisane im z Góry
dziś w niebie rozbrzmiewa ich śpiew
Po latach tej strasznej historii
chcąc uczcić przelaną tu krew
w tym miejscu zginęli dziś nowi
samolot się rozbił wśród drzew
Ta ziemia krwi polską zroszona
nie może pomieścić już łez
zginęła dziś matka i żona
i ojca nastąpił tu kres
I brata zginęła rodzina
nad rankiem rozciągała się mgła
nie zwróci nam ziemia już syna
bo śmierć zabrało go zła
Katyniu Katyniu Katyniu
Golgoto minionych dni
nim człowiek stanął w płomieniu
pojawił się obraz we krwi
W największym bólu i żalu
do sierot wdowców i wdów
w trumnach wrócili do kraju
a sercu brakuje dziś słów
Tu wasza misja skończona
lecz zawsze będziecie wśród nas
niech Boga dobrego ramiona
przygarną wszystkich dziś wraz
wiersz napisałam wkrótce po tragedii smoleńskiej
joanna 53
Komentarze (16)
Postawie plusa i pomilczę.
Wzruszyłam się...
tragedia, która ciągle będzie stać przed oczami,
poruszające wersy,
serdecznie pozdrawiam
Piękny, poruszający, rozdzierający nasze serca
wiersz Joanno. Serdecznie pozdrawiam życząc
miłego wieczoru i udanego, radosnego tygodnia :)
Ciężki temat,
niezgorzej ujęty myślowo.
W skali Jamesa Pritcharda wiersz broni się
przesłaniem; w dalszej kolejności myślą wiodącą.
Strofy faktycznie ściskają serce.
Strofy sciskaja serce...
Piekny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Poruszający.
Katyń.
Miejsce kaźni, miejsce mordu kwiatu polskiej
inteligencji, żołnierzy, Polaków.
Kolejny raz Katyń się pojawia po latach.
Tragedia Smoleńska.
Umęczony polski naród, ile jeszcze zniesie?
Ziemia- na całym świecie jest przesiąknięta krwią
Polaków, jak żadnej innej nacji.
Pozdrawiam.
To już 11 lat! Nikt nie poznał prawdy! Katastrofa?
Zamach? Mord?
Tak jak śmierć Sikorskiego, Kennedy'ego nie została
wyjaśniona tak i tutaj niczego się nie dowiemy! A wrak
leży...nawet na złom nikt go teraz nie zechce.
Bezlistne białe brzozy i rude modrzewie.
Oszronione białe niebo i cisza.
Tak tam pewnie teraz jest.
Czas apokalipsy już dawno dla nich nadszedł.
Inne życiorysy, los.
Łączy Ich cała wieczność, a nasza pamięć.
Wieczny odpoczynek racz Im dać Panie[*]
Podoba mi się.
Ten patriotyczny wiersz poruszy niejedno serce, bo to
nasza historia...pozdrawiam cieplutko Joanno
Witaj,
to była nasza tragedia, która o ironio losu
znowu dała znać o sobie.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Wspaniały wiersz historyczny z dawnych czasów, smutny
"Wieczne odpoczywanie Racz Im dać Panie" znam to
uczucie, walczyłem o wyzwolenie narodowe w lasach
lubelskich w 1943 r.i 1944 w Armii Krajowej.
Pozdrawiam
Poruszający wiersz, zapraszam do mojego
przedostatniego bo on też ma podtekst do tego o czym
piszesz,
pozdrawiam, z podobaniem dla wiersza,Joasiu.
Witaj
Bardzo poruszył mnie twój wiersz
pełen patriotyzmu i bólu
pozdrawiam
Pomódlmy się za dusze tragicznie zmarłych. Pozdrawiam
serdecznie:)