*** /w dębowych skrzypcach/
w dębowych skrzypcach
współbrzmi toń wszystkich strun
ciągnących się od wieczności
sprawiam opuszkami ich drgania -
muzykę niezliczonych ścieżek
prowadzącą do osjanicznej kryjówki.
Wszechświat zamyka powieki
nie musi być w gotowości tu
gdzie stworzenie jest pełne empatii
gdzie nie ma ludzi obnażających kły
w imię Boga który nie zawinił
przytulam się do deszczu
spadających żołędzi
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2022-10-07 20:28:13
Ten wiersz przeczytano 2470 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
metafory jak dęby, szlachetne, mądre i piękne
twoje wiersze... takie nie na wprost ale cudownym
tańcem liter jedna w jedną perełki
Poezja....
Wando... Są takie Twoje wiersze, które mówią i
działają poza odbiorem intelektualnym czy
emocjonalnym. To jeden z nich. Jesteś tu jedną z
najjaśniejszych gwiazd, która wskazuje drogę, nawet,
gdy przesłaniają ją chmury. Z podziwem i najwyższym
szacunkiem pozdrawiam Cię gorąco :-)
Przepiekny wiersz, zgadzam sie z poniższymi opiniami
czytelników. Pozdrawiam serdecznie.
wiersz z duszą
Dobrze jest wsluchac sie w szum/dzwiek solidnego
drzewa (debu), "schowac sie". Zoledzie sa jego
owocami. Deszcz, spokoj, obmycie.
Tak duzo do przemyslenia.
Lacze serdecznosci z podziekowaniami za mile
odwiedziny. :)
Tak jeszcze wróciłam, i powiem, iż
cytat podany przez Amaroka,
faktycznie daje do myślenia,
będę sobie wracać do Tej jak zwykle wspaniałej Poezji,
Wandziu,
cieszę się, że jesteś na portalu.
Dobrej nocy życzę :)
świetny wiersz i świetne metafory
Uwielbiam skrzypce Mają piękną duszę
Twój wiersz Wandeczko jak zwykle porusza i zachwyca
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :)
Skrzypce maja duszę, która uwalnia się przy pierwszym
tonie dźwięku. Wiersz wycisza, a puenta. Niesamowita.
Pozdrawiam Wańdziu :)
Witaj
Mocny dębowy wiersz.
Poczytałem z przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie.
;)
Dobrze, gdy możemy czuć spokój. Dziś to rzadkość.
Pozdrawiam :-)
Ciekawe refleksje, a dla mnie najlepsze te kły w imię
Boga. Pozdrawiam wieczornie.
"w dębowych skrzypcach
współbrzmi toń wszystkich strun
ciągnących się od wieczności"
Niewiarygodnie nośna metafora.
W "duszy" skrzypiec są ukryte odwieczne tajemnice i
wystarczy dotknąć strun żeby je usłyszeć.
Wilkom nasunęło się natychmiast skojarzenie z filmem
"The red violin" ("Purpurowe skrzypce").
Ten wiersz jest równie piękny jak muzyka z filmu.
https://www.youtube.com/watch?v=dvQ-xWFAXXU
Wpatrzony w wieczność pozdrawiam Cię Wando bardzo
ciepło i serdecznie...
/dokończenie/ ciało człowieka w podeszłym wieku. Mimo
bagażu doświadczeń mężnie znosi trudy życia.
Pozdrawiam serdecznie w zadumie:)