Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

*** /wszyscy błądzą/


niech nikt do mnie nie mówi
to okno dawno umarło
stało się jakimś złudzeniem
w niedomkniętej ramie

mdli światłem odbijanym
od mojego dzieła
mogę roztrzaskać je krzykiem
nabrać wody w usta

tam niezgarnięte okruchy
z przedostatniej wieczerzy
kurz tanecznie krążący
w pniu słonecznej smugi
chwilami miłe dźwięki
ostrość szafy grającej
gdy z krzyży schodzą dusze
w przytulne całuny

przez niedomknięte okno
widać cały świat
wszyscy błądzą, niewielu
ma tego świadomość

czy ty masz imię nocy
czy masz imię dniu
wyskoczę przez moje okno

jak nowonarodzony
źrebak








autor

Wanda Kosma

Dodano: 2022-06-18 18:41:12
Ten wiersz przeczytano 2502 razy
Oddanych głosów: 75
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (35)

AS AS

wyobraźmy sobie, że do stolika zasiada trzech rasowych
brydżystów i czwarty, który o grze w brydża nie ma
bladego pojęcia;
będzie rzucał karty na chybił trafił i robił dobrą
minę do złej gry;
rasowi gracze skupieni na własnych koncepcjach mogą
się nie zorientować, że grają z kimś zielonym;
mogą nie zauważyć że zielony nie dodaje do koloru - bo
nie zna zasad gry, ale przecież przypadek może
sprawić, że gra potoczy się zgodnie z regułami;
na końcu rozdania zielony nawet się nie domyśli czy
wygrał czy przegrał, bo nie wie jaki był cel gry, ani
z kim i o co grał;

takie jest życie;
nasze cele są niejasne, a zasady nie do końca
zrozumiałe;
ale gramy :)
do następnego rozdania;

Twój wiersz Wando odczytuję jako wstęp do teorii
symulacji ujętej znacznie szerzej od teorii Nicka
Bostroma;
bo symulacją może być wszystko: poezja, film,
muzyka...
nie wiemy czy nasza inteligencja jest sztuczna czy
prawdziwa, ale tak samo przyjmujemy każdą iluzję jako
rzeczywistość;
zakładając, że wszystko - łącznie z nami - jest
wirtualne, to w każdym świecie istnieje coś, co jest
absolutnie rzeczywiste:
nasze uczucia i emocje;

świetny wiersz dający dużo do myślenia;
pozdrawiam Cię Wando serdecznie i ciepło :)

aTOMash aTOMash

Takich wierszy sie nie zapomina;)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Prowokatywny tytuł, który na tle zaskakującej puenty
prowokuje czytelnika do pytań, namysłu, ciszy,
refleksji... :)


Kazimierz Surzyn Kazimierz Surzyn

Witaj Wando,
"wszyscy błądzą, niewielu ma tego świadomość" -
wymowne to słowa, czasem człowiek jest związany jakąś
pętlą niemocy, warto ją przeciąć i uciec od tego
wszystkiego, choćby przez owe okno, wiersz
refleksyjny, wieloznaczeniowy, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.

Mily Mily

Błądzenie jest bardzo przyjemne, ale kiedyś w końcu
trzeba się obudzić:)
Oby w tym życiu. A jeśli nie rozpoznajemy ani dnia ani
nocy, zawsze sami możemy sobie je nazwać.
W swoim świecie możemy wszystko:)

Skąd wiadomo, że okno jest oknem?
Może to tylko złudzenie...
Pozdrawiam:)

sisy89 sisy89

Świetny, metaforyczny wiersz.
Wspaniała poezja.
Pozdrawiam serdecznie :)

Rozalia3 Rozalia3

Niesamowity, do wielokrotnych czytań Wiersz. Jestem za
niewyskakiwaniem, może lepiej wymienić je na nowe...
Pozdrawiam serdecznie:)

Annna2 Annna2

Nad tym ostatnim zdaniem się zatrzymam.
Wyskoczyć przez okno i stać się na powrót źrebakiem-
dzieckiem.
Tak- można powrócić do punktu startu.
Wyzbyć się olbrzyma chcenia- co tylko wydaje się na
pozór wielkie.

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Czasem człowiek jest uwięziony w okolicznościach,
uczuciach, powtarzających się sytuacjach. Trzeba się z
tego wyrwać, uciec np. przez „okno”. Ciekawy wiersz
Wando. :)
Dobrej nocy.

AAnanke AAnanke

Metaforyczne wielowymiarowe okno i ta
dominanta'wszyscy błądzą'; chcę wierzyć, że puenta
jest jednak nadzieją...
I oczywiście wiersz do wielokrotnego otwierania...

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Przekaz Twojego wiersza wprowadza dusze w drgania.
Warto wyrwać się do czegoś nowego, żeby poczuć się "we
własnym świecie". Ażeby pełną piersią i autentycznie
żyć. Wśród równych sobie - bratnich dusz, bez zbędnego
balastu trudnych przeżyć. Tak proste i tak trudne
zarazem...

marcińczyk marcińczyk

Jak zwykle mocny tekst, który nie pozostawia obojętnym
i zmusza do myślenia. Szczerze powiem, że czasem przez
Twoją poezję czuję się jak głupiec, ale z każdym
kolejnym czytaniem nasiąkam mądrością autorki... brawo
wiersz, brawo Ty :)

wandaw wandaw

Bardzo poruszający wiersz. Aż boję się go
interpretować, poruszona do głębi przekazem.
Mam gęsią skórkę Wandeczko.
Pozdrawiam serdecznie :)

Kri Kri

Zabierasz na wyżyny poezji,
z uznaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

Chianti Chianti

Dotykasz do dna duszy....

Wspaniale móc czytać.

Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »