13.30 - 19.22 Odprężenie

Poetycznie o cierpieniu.
Pozdrawiam

cudowny i smutny Twój wiersz...

Tak Karolku, ładnie opisujesz odprężenie, chyba takie
jest na prawdę:) Pozdrawiam serdecznie.

Proszę Pana :"a ciszę cierpienia
zabarwił twój głos
zapominając na chwilę
gdzie jestem". Czyjś głos zapomniał na chwilę, gdzie
Pan jest. Litości.

Bardzo smutny wiersz, choć da się wyczuć nutki
optymizmu, ale trzeba być przesadnym optymistą czego
życzę każdemu :) +

Szpital to swoista kraina oczyszczenia, gdzie mamy
czas na myśli zbędne,bolesne.Dobrze jest gdy ktoś
przyjdzie choć by tylko po to by pomilczeć przy nas.

W cierpieniu potrzebny jest ktoś bliski. Bardzo smutno
i pięknie napisany

na metalowej krawędzi bieli.Czytam, czytam i tylko o
szpitalu myślę.Takie odwiedziny miłej osoby dają tyle
radości choremu .No chyba, że źle zrozumiałam coś :)

ból zawsze jaką by nie miał przyczynę, jest
rejestrowany przez mózg, skala odczucia też jest przez
niego "filtrowana" - podobno można go oszukać... o
ile będzie "karmiony" innymi bodźcami - np. tak jak w
Twoim wierszu - skupienie uwagi na pięknie czyjegoś
głosu... może dać odrobinę wytchnienia? - Ten wiersz
jest przejmujący.

w smutku potrafisz dostrzec piękno :))))

Gdy obok dziewczyna, każdy się zapomina.

witaj, jedna chwila zapomnienia o bólu,
a jaka ważna. pięknie napisane. pozdrawiam

wiem, że określasz klimat jako optymistyczny, dla mnie
to jednak smutne odwiedziny w szpitalu... refleksyjnie

nadzieja ? na wyzdrowienie ...ktos bliski wszystko
jedno wazne ,ze pomaga zapomniec

...usiądź ze mną na ławeczce marzeń,
zapomnij o tym co boli,
tam czeka wiele miłych wrażeń,
moja dłoń twój ból ukoi...
Pozdrawiam cieplutko i jeszcze raz dziękuję za
zaproszenie :)