1944 - Orła Szpony
Powstańcom Warszawskim w hołdzie.
Orła białego szpony.
Bezlitosnym ciosem,
uderzyły wroga.
Za terror, lata krwawe.
Pawiak, Palmiry.
Odwetu czas srogi.
Huk pocisków przeszywa.
Jęk rannych stęka.
Podniosła flaga idzie.
Z powstańcem upragniona.
Biało-czerwona jedyna,
tak bardzo stęskniona.
Walczy dzielnie barykada.
Orzeł broni godności.
Ginie dzieci kwiat.
Na przeszłości odwzorowano.
Lwowskie orlęta,
dzieciom cele wskazały.
Dwa miasta połączyła więź.
Dziecięcych ofiar żyć.
Ich męstwa.
Boże drogi, Ojcze jedyny!
Ty widzisz Ojczyzny łono.
Nie dozwól, aby pamięć
O nich bezczeszczono.
Niech pamięta rodak.
Wspomina czule.
Niech zakwita patriotyzm,
Nie ateistyczny despotyzm.
Powstańcom szacunek okażmy,
Miejsca ich boju.
Dzieciom, wnukom wskażmy.
Nie dajmy nam niszczyć historii.
Przekłamywanej komuną.
Część ich pamięci.
Polacy!
Komentarze (27)
Wszystkim, z serca za ciepłe słowa dziękuję.
"Cześć ich pamięci"... :)=
Cześć i chwała poległym i szacunek dla Tych którzy
dotąd żyją.
Pozdrawiam.
piękny w hołdzie przekaz...
z wielkim szacunkiem pozdrawiam
PAMIĘTAMY. CZEŚĆ ICH PAMIĘCI, piękny hołd Powstańcom,
pozdrawiam serdecznie.
Trzeba pamiętać - zawsze!
Pozdrawiam
dramatyczny, mocno emocjonalny wiersz. Potrzebny.
SZACUN!
Pamięć i szacunek - to jesteśmy im winni. Wiersz pełen
dramatyzmu i emocji. Brawo. :):)
Nie dajmy zniszczyć pamięci o tych krwawych dniach.
Cześć i hołd oddajmy. Udanego dnia z pogoda ducha:)
Bez pamięci nie mamy tożsamości.
Dziś rocznica.
Trzeba pamiętać o Bohaterach.
I o Weteranach też.