214

gdy jeszcze pisałam, choć już nie o sobie.

spotkaliśmy się jesienią
dwa młode kasztany
błyszczące w blasku słońca
i coraz bardziej zmieniane pogodą

w zimie jako dzieci
skakaliśmy często po oziębłym lodzie
chcąc go przełamać wspólnymi siłami
i wpaść do wody mimo głębokości

marzec był pełen gorącej herbaty
pitej zbyt szybko by ust nie poparzyć
przy dźwiękach muzyki śmialiśmy się z siebie
chcąc zjeść czekoladki nie zdejmując złotka

kwiecień był typowy
właściwy swym zasadom
trzaskaliśmy drzwiami pochmurni i mroźni
by zaraz otworzyć je pełni gorąca

przyszedł maj z wiosną
a za nią upały
zbyt jednak męczące i dokuczliwe
uschły więc wszystkie kolorowe kwiaty

już nie ganiamy się pełni radości
usilnie próbując złapać się za ręce
czasem jedynie przypomni się komuś
beztroska chwila dziś tak niedorzeczna

widzimy to zbyt mocno
w naszych smutnych oczach

wydorośleliśmy

autor

Dusza Niespokojna

Napisany: 2008-05-08 Dodano: 2008-07-07 23:35:52

Ten wiersz przeczytano 838 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie