244 Sacrum
jesteś
takie złożone
i trudne
przeciekasz przez palce
lekko jak mgła
wiem o tym
nie tylko ja
zatopiona w zwyczajności
biegnę ciągle do przodu
za szybko
jeszcze wczoraj byłam dzieckiem
nie wierzę
znam twoją wartość a jednak
pływam w kałużach codzienności
dokąd zmierzam
skoro nie ma ucieczki
czy wystarczy że jestem sobą
a moje sacrum to miłość
autor
beano
Dodano: 2020-07-13 00:06:28
Ten wiersz przeczytano 4508 razy
Oddanych głosów: 83
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (111)
dziękuję Ci Bogusiu,
twój komentarz też mnie ujął
serdeczności
:)
"zatopiona w zwyczajności
biegnę ciągle do przodu
za szybko
jeszcze wczoraj byłam dzieckiem
nie wierzę"
To bardzo mnie ujęło, oczywiście puenta również.
Pozdrawiam wieczornie Beano :)))
Twoje oczy
miło, że aż tu dotarłaś,
bardzo dziękuję
:)
Poetycko:)
mojeszkice
dziękuję za podzielenie się interesującą refleksją
serdeczności
Świetne wersy o sacrum o miłości, czasem chcemy być za
bardzo górnolotni a zwyczajność nam wciąż przeszkadza
i dlatego tak trudno o pielęgnowanie tego sacrum...
Grazynko
Zawsze warto byc soba i w zgodzie i miec miłość za
przewodnika
Serdecznosci:)
Ciekawa poetycka refleksja,
myślę, że warto być sobą,
a miłość też warto w sobie rozbudzać, choć nie każdego
da się kochać, ale warto mieć pozytywne uczucia, a co
do przemijania, to prawda, że czas szybko ucieka, tym
bardziej szkoda czasu na swary.
Pozdrawiam z podobaniem dla wiersza, Beatko.
Wando
Skarbem jest znalesc twoj komentarz u siebie
Bardzo dziękuję
Serdeczności
Można u Ciebie odkryć prawdziwe skarby :) Wspaniały
wiersz i zapis. Pozdrawiam serdecznie :)
*Matijas*
bardzo dziękuję
pozdrawiam serdecznie
:)
Lubię taką rytmikę i sposób wersowania i do tego treść
pozdrawiam
Weno,
ślicznie dziękuję za trafny komentarz,
serdeczności
:)
Bogusławie
dziękuję
:)
Witaj Beatko,
Kazdy ma inne, ale kazdy powinien miec jakies.
Pozdrawiam z podobaniem :)