244 Sacrum
jesteś
takie złożone
i trudne
przeciekasz przez palce
lekko jak mgła
wiem o tym
nie tylko ja
zatopiona w zwyczajności
biegnę ciągle do przodu
za szybko
jeszcze wczoraj byłam dzieckiem
nie wierzę
znam twoją wartość a jednak
pływam w kałużach codzienności
dokąd zmierzam
skoro nie ma ucieczki
czy wystarczy że jestem sobą
a moje sacrum to miłość
autor
beano
Dodano: 2020-07-13 00:06:28
Ten wiersz przeczytano 5033 razy
Oddanych głosów: 83
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (111)
Sotek
Miło Cię gościć Marku
dziękuję za komentarz
pozdrawiam z uśmiechem;)
Beata;)
Maria Polak (Maryla)
bardzo dziękuję za czytanie
:)
Sławku sprawiasz mi ogromną przyjemność podwójną;)
pozdrawiam serdecznie:))
Mgiełko bardzo mi miło:)
pozdrawiam serdecznie;)
Karmarg
bardzo dziękuję
pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie - miłość ponad wszystko:-)
pozdrawiam
Pięknie piszesz. Pozdrawiam i dziękuję :)
No Piękna jak się nie wie co to sacrum to bardzo łatwo
pomylić go z profanum. Pewnie z tego rodzą się tęczowe
marsze naśladujące procesje. Oni zdaje się nie wiedzą
co to jest to całe sacrum. Wiersz jak zwykle na plus
tym razem za temat:))))
ładny wiersz z przyjemnością się czyta.
Pozdrawiam :)
Z pewnością miłość jest dobrym życiowym przewodnikiem,
a reszta to już zależy od naszego rozsądku.
Pozdrawiam.
Marek
Wiersz zatrzymuje,trudno odpowiedzieć na to pytanie
...pozdrawiam cieplutko :)
Sisy cieszę się...
pozdrawiam serdecznie:)
zuza n
dziękuję
:)
Piękny wiersz :)
Pięknie