27.01.2023

Pamiętam brałam cię na ręce
jak lałeś wszędzie, długo, zawzięcie
Pamiętam minę zadowoloną
jak para butów została połową
Pamiętam byłeś gdy płakałam
skomlałeś patrząc bym przestała
Pamiętam jak wtulony w koc
szturchałeś nogę ‘’Idź rzesz mi stąd’’

Byłeś oazą spokoju w mym życiu
oddechem po ciężkim niejednym przeżyciu
Byłeś pierdołą o którą warto
walczyć i nie raz stać się twą tarczą
Byłeś promykiem każdego dnia
nawet gdy przyszła ta pora zła

Jak można cierpieć tak okrutnie
czuć ból rozpaczy w każdym calu
Jak można kochać tak szaleńczo
nieludzką rasę doskonałą
Jak można spojrzeć sobie w oczy
i mówić, że tak trzeba było
Jak sobie pomóc by zrozumieć
że przecież wszystko po przemija

Czy kiedyś patrząc na twe zdjęcie
zdołam uśmiechnąć się szeroko
Czy kiedy pęka serce
puszczę choć raz do ciebie oko
Czy w końcu pech życiowy minie
może go karmię łzami sama
Czy kiedyś powiem ‘’Ej to minęło
wow podświadomość zaszalała"

autor

trucizna

Napisany: 2023-01-27 Dodano: 2023-02-06 08:13:46

Ten wiersz przeczytano 943 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie