436. Kolce z obłoków łez
W zwierciadle duszy
Zatopiło wrażliwość
Kamienne serce
Lodowate łzy
Rozbijane pamięcią
Bolą wspomnienia
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
W zwierciadle duszy
Zatopiło wrażliwość
Kamienne serce
Lodowate łzy
Rozbijane pamięcią
Bolą wspomnienia
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
Komentarze (52)
Iris
Dziękuję
:(((
Pozdrawiam cieplutko:)
dziękuję
Kolejny wiersz przepełniony smutkiem. Smutne jest to,
że w serce zapamiętało takie właśnie chwile narzucając
owy smutny nastrój.
Życiowy przekaz.
Pozdrawiam
Marek
ups. wybacz Weno za przejęzyczenie
;)
Wando
bardzo dziękuję za podzielenie się wrażliwością,
pozdrawiam.
Poruszona do głębi duszy smutnym wierszem
Beatko, pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Bozenko
Slicznie dziękuję
Pozdrawiam
Piękny wiersz.Gorąco pozdrawiam
Piękny wiersz.Gorąco pozdrawiam
Krysiu'
odpozdrawiam
:)
Sisy
bardzo mi miło
:)
Mgiełko
dziękuję
:)
dziękuję Januszu,
serdeczności.
dobre a 3 świetny