436. Kolce z obłoków łez
W zwierciadle duszy
Zatopiło wrażliwość
Kamienne serce
Lodowate łzy
Rozbijane pamięcią
Bolą wspomnienia
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
W zwierciadle duszy
Zatopiło wrażliwość
Kamienne serce
Lodowate łzy
Rozbijane pamięcią
Bolą wspomnienia
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
Komentarze (52)
Miejsce cmentarze- to miejsce, gdzie łza obmywa nam
oczy, a wspomnienie dusi w gardle. Pięknie to
napisałaś. Pozdrawiam.
Zyka
bardzo dziękuję
Turkosowa Aniu
porusza to dla mnie balsam
serdeczności
Marku
mam nadzieję, że spałeś dobrze;)
serdeczności
Ankhnike
miło czytać
bardzo dziękuję za pozostawione słowa
pozdrawiam
Ewo
dokładnie tak
...
pozdrawiam i jak zawsze
dziękuję z
Jerry
dziękuję za Twoją wrażliwość, nie ma nic piekniejszego
jak zrozumienie,
słowo to czasem taki trudny przekaz
a jednak...
serdeczności
Wrocilem tu jeszcze raz. Zaduma zywych i spotkanie z
bezczasem - o to chodzi w tym swiecie.
Wiersz ma klimat zadumy i chyba o to chodzilo.
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
Tak, Beatko...
Dobrej nocy :)
Tak, Beatko -
Poetycki smutek przytula duszę przy czytaniu;
pozdrawiam serdecznie.
Taki smutasek na noc:). A jak nie zasnę? Pozdrawiam.
Wiersz porusza do głębi...
Ciekawy wiersz, zachowam w pamięci.
Cudnie. Milego wieczoru :)