449. Śnieżny welon

Refleksyjnie, bardzo ładnie. Dobrego dnia :)))

Tak sobie raz jeszcze czytam tę smutną świetną poezję
i tak sobie myślę, że
pięknie patrzeć jak ktoś kwitnie poetycko,
serdeczności ślę Beatko i życzę miłego tygodnia, a
póki co dobrej nocy:)

Emily Dickinson też numerowała swoje wiersze;
mam nadzieję, że kiedyś będziesz ceniona tak jak ona
:)

Samo życie , ta trudna strona.
Pozdrawiam :)

Biel jest kolorem niewinnosci i moze dlatego jest
latwiej "podatna" na zasniezenie.
A jutro... moze dac wiecej tlenu.

Smutnawa, przemyslana refleksja.

Pozdrawiam jak zwykle z podobaniem:)

Na ostatniej prostej nie ma co się zbyt wiele od życia
spodziewać, bo wtedy zaczyna ono robić
niespodzianki...zycze pogody ducha.

ładnie pozdrawiam serdecznie :)

Na ostatniej prostej upadamy najbardziej. Wielu
mędrców mówi, że właśnie wtedy nie należy się poddać,
bo zaraz odmieni się los. Tego życzę :) Pozdrawiam
serdecznie :)

Ładnie i refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Dziękuję za odwiedziny. Życzę radosnej niedzieli.
:):)

Trudno się teraz komentuje Beatko Twoje wiersze. Są
jak piękne smuteczki, które na bolesnym podłożu rodzą
zapłakaną lirykę.
Pozdrawiam i zapraszam. Posmucimy się razem. :):)

Czytam z zapartym tchem i zastanawiam się czy
kiedykolwiek byliśmy tak do końca wolni, chyba że
pokusimy się na wyjście poza istniejące ograniczenia.

Poddając się refleksji, cieplutko pozdrawiam, Beatko
:)

Twoje oczy, Bożenko, Mily, Krysiu, Kropelko
serdecznie dziękuję za podzielenie się odczuciami
pozdrawiam z :)

Wojtku
dziękuję za Twoje dobre serce,
pozdrawiam serdecznie

Jastrzu,
całkowicie się z Tobą zgadzam,
pozdrawiam z :)