4.Śmierć Hektora
co myśli Hektor tracąc resztki ducha
( jak krucha i krótka jest dola
człowiecza!)
gdy w chmurze pyłu, swą krwią zadławiony
umiera od Achillesowego miecza;
czy o swym bracie, mdławym Parysie
który gnuśnieje przy Heleny łonie,
czy o swym ojcu, Priamie obłąkanym
czy też zwyczajnie, po męsku o żonie
czy o nadziejach nigdy nie spełnionych
czy Achillesie, potworze wcielonym
bądź o Kassandrze, która przewidziała
albo o życiu mitycznie skończonym
nie - on dostrzega prawdę
która się tylko przed konającym
roztacza;
zamyka oczy w harmonii z historią
i całkiem nie po grecku...wybacza
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.