absolutny bezruch
czas chłonie w milczeniu
okruch gwiezdnego blasku
nadciąga
bez jednego westchnienia
bez dreszczu
bez żadnego szeptu
miotając się
w niedorzeczności potrzasku
nasze serca staną jak zegary
o rozkręconych sprężynach
potem już tylko
przerażający mrok nieznanej nocy
i zapach
czasami znajomy czasami bliski
jesteśmy w bezruchu
poprzedzającym
delikatne nuty przeszłości
znikają kształty
brakuje nam słów dusi strach
tonący wrzeszczący
w bezimienności łez
autor
Femina (F.A.)
Dodano: 2008-11-08 12:02:42
Ten wiersz przeczytano 1155 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
po bezruchu przyjdzie chęć walki...wierzę ,że niedługo
przeczytamy weselszy wiersz
smutny i ma cos w sobie, porusza.
Absolutny bezruch...przerażająca bezradność i strach.
Piękny wiersz.
zadziwiająca ilość pkt na tak słaby wiersz - chyba po
starej znajomości - przecież wróciła mąciwoda - tylko
za co ta nagroda - i po co było się tak pieklić i
ludzi zniechęcać?
Dobry wiersz. Podoba mi się. Niepokój, niewiadoma,
bezradność, obawa, zastój.
a czy to ta pani, co z tak wielkim hukiem niedawno
odeszła? :) a wiersz? pindolenie o
szopenie,kazapopodobne nicnieznaczenie. nie wart tylu
punktów, poezji brak
Obawa przed nieznanym, czy strach przed śmiercią?
Niebyt przeraża w każdej postaci...
Wiersz mimo ze smutny zaliczam do dobrego przekazu
,wart zatrzymania się przeczytania ,strach nam
niestety często towarzyszy .
smutny oby miłość ogrzała t codzienność
bezruch,bezsilność to snan który przygnębia....
Co prawda bardzo smutny to wiersz ale jakze piekny i
warty zatrzymania sie nad nim choc na chwile
tylko przerażąjące chwile mogły być powodem, że
powstał taki wiersz pełen smutku i goryczy; więc
dobrze, że na terapię się wybrałaś, serce tu się
krzepi wśród przyjaciół raźniej, łatwiej znieść każdą
chwilę i tą przykrą, i tą miłą.
Feminko ale smutkiem powialo :( ładny wiersz
Ciężki to stan, o którym piszesz. Bardzo dobry wiersz.
Smutny, ale piękny. Pozdrawiam