Afera Krugera

Dla wszystkich czytających moje wiersze :)

Park Narodowy Krugera (Kruger National Park) – park narodowy w RPA, założony w 1898 roku przez ówczesnego prezydenta Transwalu – Paula Krugera, w 1926[1] został nazwany na cześć założyciela. Rozciąga się na 350 kilometrów wzdłuż granicy z Mozambikiem, ma ok. 60 kilometrów szerokości. Zajmuje powierzchnię powyżej 2 milionów hektarów. Znajduje się tam wiele rzek, które płyną wzdłuż całego parku (np. Sabie, Limpopo, Letaba).
Jest położony w rejonie dość deszczowym i gorącym. Temperatura waha się od 23 °C w zimie (lipiec) do 30 °C w lecie (styczeń). Jednak bywają również dużo cieplejsze lata. Temperatury mogą czasem osiągnąć nawet 47 °C.
W parku możemy spotkać m.in. „Wielką Piątkę Afryki” (lew, lampart, bawół afrykański, czarny nosorożec, słoń) oraz gepardy, zebry Chapmana, antylopy impala, strusie południowoafrykańskie.
Myślałem, że będę spokojnie przygotowywał się do świąt, lecz moje plany pieron trafił. Misja, jakby nie mogło tym zająć się wojsko lub policja. Właśnie w parku Krugera zostanę przez najbliższy czas. Jeden z pracowników owego słynnego rezerwatu opróżnił cały sejf dyrekcji i zapadł się pod ziemię. Ale na to jest rada bo jaguarzyca Łapa ma nosa.
Tropiłem z łukiem w ręku tymi usianym czerwonym piaskiem polnymi drogami parku przy okazji podziwiając te cudne miejsca.
Całe moje szczęście nie trwało to długo ponieważ jaguarzyca podjęła trop i pognała jak strzała, pędziła tak chyba z dwa kilometry, mówię ledwo za nią na dążyłem.
Nagle zatrzymała się przed grotą prowadzącą do wnętrza ziemi. Doszły mnie dźwięki rozmów w nieznanym mi języku. Wywnioskowałem, że jest ich co najmniej trzech - gestem nakazałem jaguarzycy czekać, aż się dowiem co się dzieje, chyba zrozumiała, jesteśmy już tyle lat razem, że ta wielka kotka rozumie mnie bez słów.
Ukryty za wielkim stalagnatem dojrzałem czterech złoczyńców dzielących się łupem - niedobrze bo wyglądali jak czterech Pudzianowskich uzbrojonych po zęby.
Dla chcącego nic trudnego - posłałem strzałę celując w umięśnione uda. Jeden z nich upadł. Zaczęła się zadyma! Rzucili się w moim kierunku, drżącymi rękami ze strachu zdążyłem powalić tak samo jeszcze jednego. Jednak Łapa skoczyła na szefa szajki masakrując mu twarz pazurami. Więc ja się musiałem bić z jednym na pięści. Nie zadałem nawet jednego ciosu ani kopnięcia. Zaliczyłem dużo siniaków, że o złamanym żebrze nie wspomnę.
Ostatkiem sił zdołałem się odczołgać na kilka metrów i wyjąć nóż do rzucania z buta. Opryszek w tym czasie zdołał ogłuszyć jaguarzycę. - Ja w chwili gdy się odwracał w moją stronę zamachnąłem się nożem. Trafiłem dokładnie w brzuch giganta, a ostrze weszło w niego jak w masło. Trysnęła krew; on wydał jęk. Wtem jaguarzyca się ocknęła i skoczyła na niego masakrując mu facjatę. - Pozostało mi zadzwonić do kierownicwa Krugera, że afera została zażegnana. Przysłali po nas samochody wojskowe i medyczne. Moje rany zostały opatrzone.
Spojrzałem w sufit i nagle znalazłem się w gabinecie lekarza rodzinnego w Tychach. Pani doktor właśnie zakończyła mnie badać.
Mój notes poszedł w ruch i w domu na spokojnie zapisałem w internecie kolejną misję dla was.
Życzę wam wszystkim Wesołych i zdrowych świąt Wielkiej Nocy.
Pozdrawiamy serdecznie Ja i dzielna jaguarzyca Łapa.

GDZIEKOLWIEK JESTEŚCIE NIE REZYGNUJCIE Z MARZEŃ bo to, że coś nie dzieję się teraz,
wcale nie znaczy, że nigdy nie nastąpi.

All rights reserved

Dziękuję za wszystkie głosy, komentarze i cenne rady :) pozdrawiam.

autor

sarevok

Napisany: 2017-04-12 Dodano: 2017-04-12 11:23:11

Ten wiersz przeczytano 1155 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie