Akt

Zdjęcia czarno białe
Przed oczyma mymi
Jawią się klatka po
Klatce, jako film
W zwolnionym
Tempie kręcony
Lustrzanką z rogu
Ciemnego pokoju.

Czysta jak łza soczewka
Szklanego obiektywu
Spogląda z cicha na
Postać zamarłą chwilowo
W kamiennym bezruchu,
By po chwili z półmroku
Istota ta rozbłysła jasnym
Księżycowo niebieskim
Fleszem z małej lampy
Świetlistej aparatu.

Dziesiątki obrazów
Muśnięte sepią, barwione
Kolorem, w końcu blednąc
Stają się bielą w czerń
Opatuloną i delikatną
Popielatość ukazując to
Na śliskim papierze.

Zdjęcia te malują klatka
Po klatce nagie ramiona,
Odsłaniają ciemny dołek
Tuż nad miejscem Hara,
Wdrapując się na kobiece
Wzniesienia i pokazując
Oblicze nabrzmiałych,
Twardych dwóch skałek
Delikatnie się z nich
Staczając na długie nogi,
By w końcu mogły
Uwiecznić obraz całej
Młodej i nagiej postaci
W idealnej dla żywego
Oka pozie.

autor

Fabriano

Dodano: 2008-10-25 00:05:42

Ten wiersz przeczytano 1401 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie