AMOK

Wasze oczy dotknięte strachem i niepokojem
Przeszyte głodnym cierpieniem i nienasyconym bólem
Takie nijakie, wyobcowane i mechaniczne...

W AMOK DUSZĘ GONILIŚCIE
W KAMIEŃ SERCE ZMIENIALIŚCIE
UMYSŁ SWÓJ ZAPRZEDALIŚCIE
NAWET SIĘ NIE BRONILIŚCIE

Usta sparzone waszą hańbą
Pokutują ciężko za swój pokarm
Zranione i nie narodzone na nowo...


W AMOK DUSZĘ GONILIŚCIE
W KAMIEŃ SERCE ZMIENIALIŚCIE
UMYSŁ SWÓJ ZAPRZEDALIŚCIE
NAWET SIĘ NIE BRONILIŚCIE

Stopy wasze tak zmęczone
I od wody mokre
Bezkształtne i brudne
Przez los nieocalone

Mordem kaleczone ręce
Gwałtem i bezprawiem


W AMOK DUSZĘ GONILIŚCIE
W KAMIEŃ SERCE ZMIENIALIŚCIE
UMYSŁ SWÓJ ZAPRZEDALIŚCIE
DAWNYCH SIEBIE JUŻ " NIE KUPILIŚCIE...."

autor

Łasiczka

Dodano: 2005-04-23 07:47:03

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie