Amor

Drewniana Strzała Amora
Uderzyła jak zawsze precyzyjnie
Wzruszając całą powierzchnię świata
Potocznie zwanym sercem

Panowała cisza
Przerywała ją
Lejąca się do wanny woda
Krople obijały się o dno zajadle

Jakby grały rytualny hymn
Mający zapoczątkować
Niepojęte dotychczas uczucie
Odwzajemnionej bliskości

Dzieło szmaragdowych snów
Podarowane na jawie
Przez nieokiełznany los
Płynący własnymi falami wszechbytu

Pogodzona
Odbijam się stopami od ziemi
Wznosząc się ku słońcu
Zamykam sennie powieki

Klaudia Gasztold

autor

cicha myszka

Napisany: 2022-01-13 Dodano: 2022-01-13 19:08:48

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie