Ananasek na skrzydłach wiatru
Otwierasz szufladę pełną wspomnień
Na zdjęciach malowany liść
Przerzucasz kartki i liczysz
Na piękniejsze dni
Zmarszczki siłą promienieją
Pusty pokój nabiera barw
Z tobą pięknieje świat
Kalendarz zmienia czas
Trzymasz zdjęcie ukochanej
Chociaż szare i podrapane
Daje ciepło tamtych lat
Tulisz spojrzeniem jej spojrzenie
Powstrzymujesz się od łez
Kochałeś, więc chyba wiesz
Miłość, aż po życia kres
autor
ananas
Dodano: 2008-01-26 00:00:26
Ten wiersz przeczytano 800 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
zdjęcia to najlepsze uchwycenie tamtej chwili na
wieczność-zawsze w tej samej temperaturze wspomnień i
niczym skarb bezcenny
te szuflady ze wspomnieniamy są najcenniejsze,tylko na
zdjęciach czas sie zatrzymaje,a tak gna jak
szalony...miłość po życia kres...hm...
ech,ta miłość aż po kres, żeby tylko istaniała w nas
tak jak w Twoim wierszu.chciałabym w to wierzyć...
Piekne, sentymentalne, wzruszajace. Punkcik dla
uskrzydlonego Ananaska:)