Anielica?

troszkę taki jak dla mnie nowatorski w stylu, ale mam nadzieję, że się komuś spodoba...

W bieli usłana
odwrotność szatana,
gdy
błękit spojrzenia
sens rzeczy zmienia.
Aczkole zabawność
w sobie dławi
wszędzie krztę
siebie pozostawi.
Do nieba wzleci powiedzieć,
dlaczego nie trawi
ze skrzydlatymi siedzieć.
Po cichu...
po cichu...
anielica nierozgrzeszona.
Ot tak z lekkością,
z taką niewinnością.
choć i blazgonić czasami się zdarza
to jakby wcale nie przeszkadza
ot, taki wyroń,
lecz i poważność ją zdradza.
któż to jest taki?
dalej...
zgadnijcie chłopaki!
...
I cóż tu pisać
na dziewki temat
żeby nie wpaść
w większy poemat?
By wszystko na papier
przelane
nie było utrapień
Brytanem?

Bardzo proszę o jakiekolwiek sugestie oraz uwagi odnośnie tego wiersza. Może coś w składni nie tak albo w czymś innym... Czekam na komentarze.

autor

Freed

Napisany: 2008-09-04 Dodano: 2008-09-04 22:15:51

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie