Anioł w klatce zamknięty

Staram się dosięgnąć dłonią szczęścia..
lecz czegoś wciąż mi brakuje..
ciągle ktoś mnie łapie za nogi..
i nie pozwala popłynąć w górę..

Ciągle ktoś trzyma nademną topór..
bym się bała ulecieć do góry..
i straszy że odrabie mi skrzydła..
gdy tylko zanurze się w chmury..

Ciągle ktoś mi nogę do słupa przywiązuje..
I śmieje się gdy sam tonie w wolności..
a na mą twarz z nieba pluje..
by odebrać mi resztki godności..

Codzień mi jedno pióro wyrywają..
lub łamią skrzydło gdy jestem niegrzeczna..
a po moich skrzydłach czarna krew spływa..
i tylko w klatce jestem "bezpieczna"

I teraz siedze jak kanarek w klatce..ze złota prawdziwego..
I dają mi jedzenie i picie..
ale powiec co z tego..
gdy wolności pragnę ponad me życie..

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2005-04-05 Dodano: 2005-04-05 18:16:28

Ten wiersz przeczytano 1001 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie