Anoreksja - kwiaty samotności.

Dla wszystkich cierpiących...

Znałeś ją ,
mieszkała tam
gdzie teraz snu
czerwone kwiaty rosną.
Widziałeś ją ,
Jak wiosną ,
wśród pól barw
zielen radosnej leżała.
Łzy jej widziałeś ?
To srebro na liściach ?
Płakała.

Jak rosa ,
co wczesnym rankiem ,
na makach zasiada ,
srebrem liście zielone omiatała ,
tak łza każda ,
którą wypłakała ,
życiem starganym zieleń napełniała.

I widziałeś.
Jak włos jej na rośliny spadał ,
jak ona padła ,
jak kwiaty usychały.
Jedzenie...
Ona nic nie jadła.

Pamiętasz ?
Zapomnieć przecież nie można ,
Dni jej życia ,
na kościach jej policzyć ,
na żabrach sprawdź ,
na łokciach...

Znałeś ją !
Kochałeś ?
Wśród jej łez ,
na kwiatach czerwonych ,
na łzach wylanych
między snami
jak cień przemykałeś.
Dlaczego ,kiedy mogłeś ,
podać rękę ,
w samotności zostawiłeś ?
Idealnej ,
tak pięknej ,
chudej ,
nie chciałeś ?

autor

Sabri

Dodano: 2007-01-09 18:06:51

Ten wiersz przeczytano 779 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie