ARCHETYP MAŁŻEŃSTWA

https://www.youtube.com/watch?v=YWzj-Ipcf2M

Inny Świat nas fascynuje
Inny los nam wyrokuje
Inne trawią nas problemy
Inne mamy w sobie geny.

Bose stopy czują dotyk
Ugniatanych traw konopi
Wilgoć wczesnej tej godziny
Niesie chłód porannej chwili.

I choć razem wciąż biegamy
Inne bodźce odbieramy
Twoje stopy rosę czują
Moje w piekle się gotują.

Czuję jak od Twojej ręki
Płynie ku mnie ból udręki
Z Tobą lato ze mną zima
Choć jednaka to godzina.

Cienka linia wzdłuż przepływa
Gdzie Ty spojrzysz kwitną drzewa
Las otwiera swe podwoje
We mnie drzwi zamyka swoje.

Jak inne to Światy a spójne zarazem
Jak czyste są dusze jak brudne niebawem
Jak mierna głupota światły umysł więzi
Coś dla niej jest rajem dla mnie koń w uprzęży.

Każdy chwali i zazdrości
We mnie już zmurszałe kości
Tonę w bagnie Strzyga śpiewa
Ręka znów wyczuła trzewia.

Oddech łapię oczy kłują
Blask dociera łzy świdrują
Przemywają wnet źrenice
I dostrzegam ją - Dziewicę.

O Pani moja Pocieszycielko moja
Powierniczko moja pod Twoją obronę.

Na powrót ma ręka wciąż jej rękę trzyma
Palce wykrzywiła w skórę parzy siła.

Chcę ciągle odpływać być w innym wymiarze
Lecz siła mnie ściąga rzuca na ołtarze.

Tak Bóg błogosławi w swojej łaskawości
Pary niedojrzałe bez przenikliwości.

Doświadcza wciąż ludzi przemożną radością
W młodości odurza dziecinną miłością.

Wiedząc że za ścianą tęskni uniesienie
Te jedne jedyne losu przeznaczenie.

W archetypie młodość wykłada przyczyny
Chłopak szuka żony a męża dziewczyny

Całując jej ręce obrączkę zdejmuję
Niech w drodze po życiu nic mnie nie krępuje.

Miłość i nienawiść na końcu zmęczenie
Pali w późnym wieku losu przeznaczenie.



W kościół nie wracają świeczek już nie palą
Świadomie pary tworzą i się kochają.

autor

tarnawargorzkowski

Napisany: 2020-10-10 Dodano: 2021-10-08 00:57:10

Ten wiersz przeczytano 1563 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie