Arek Gołaś ... wspomnienie...

Choć już nie żyjesz wiem, że przeczytasz te słowa ...

Arek tak wiele nam dałeś,
Tak wiele dla kadry punktów zdobywałeś,
Idolem mym byłeś,
Wzorem do naśladowania,
Przykładem siatkarskiego zachowania,

Ty też miałeś marzenia,
Wierzyłeś że świat na lepsze się zmienia,
W dniu ślubu cały kraj cieszył się z Tobą,
Byłeś wtedy sobą,
Zakochany w Agnieszce,
Świetnej kobiecie,
Niewiele jest takich na tym świecie,
Które by nas w sporcie wspierały,
Zawsze pomagały,
U naszego boku stały,

Byłeś szczęściarzem,
Ślub,
I nowy klub,
Najlepszy we Włoszech,
Ahh ta słynna Macerata,
Widziała Cie u siebie,
Jechałeś podpisać kontrakt

I tu Twoja podróż zakończyła się,
W Austriackim Griffen,
16.09.2005 ta data pozostanie w mej pamięci,
Dalej w ten dzień łezka mi się w oku kręci,
W ten dzień trenowałem siatkówkę po raz pierwszy,
Pamiętam jak został on przerwany,
I usłyszałem te słowa,
"Arek Gołaś nie żyje",
Wyszedłem z sali do szatni,
I zacząłem płakać,

Teraz wiem, że gdy wchodzę na boisko,
Jesteś zawsze ze mną,
Wiara w to pomaga mi,
Będziesz dla mnie zawsze wzorem,
Nigdy o Tobie nie zapomnę,
Na tym świecie brakuje,
Takich ludzi

Każdy człowiek ma określoną długość ścieżki jego życia ... szkoda że Twoja była tak krótka ... :(

autor

Jedker_1992

Dodano: 2009-02-27 21:44:44

Ten wiersz przeczytano 2724 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie