ars medica

nie doceniam pana cięcia
wiem jak pruje się przechodnia
kokietuje arcyksięcia
potykam się o dreszcze
i w wrażeniu tonę
pan tak cytuje Kepińskiego
lecz nadto ma sztyletów
skierowanych w moją stronę
słowa gorzkie, trochę strachu
owacje bezdźwięczne
niczym aria na pajęczynie
stupor mam w zanadrzu gdy tak pan cedzi
o karze, o mojej winie
że nie dbałem o siebie
i tak dla niepoznaki czatuje na bełkot
którym mnie pan raczy
aby oddać moje wersy
do gruntownej trepanacji
pan - absolwent gildii Medicerni
mnie - dość przeciętnej państwowej uczelni

noc nastaje, ona nas pogodzi
ukradkiem wypluwam garstkę przymiotników
ze słów klinicznie wyczyszczony
to przez pańskie kłusownictwo takim zniewolony!
a pańska kompania - to dopiero zgraja
milczek, obłudnik, giermek i kanalia
doborowy orszak pan za sobą wodzisz
tylko skąd ta pogarda i ten grymas wrogości
nie widzę aury tylko cumulusy
poprzez małą chwilę poczułem duszności
pustynia Gobi w ustach piachem prószy
kły mimochodem napotkały węzeł chłonny

cień jak z Nosferatu sunie przy bezgłowiu
czasby odejść nie zraniony, z tarczą i w ogóle
tylko jakby tułów mi zastygł, lędźwia jak z ołowiu
kości zmroził strumień z arktycznej sadzawki
kark przywarł do łóżka, puls już prawie w normie
choć półnuty to bardziej niżeli szesnastki

"Mister Anesteziologgio nie mam czasu na zdychanie
niech kolega od efektów specjalnych odpali defibrylatory..."

na kardiogramie zapikał życiodajny bicik
"napraw się człowieku i bądź łaskaw szwy odjąć sobie
toć ludziska czekają w kolejce
a my na trzeźwo dzień cały
i po całej dobie"

autor

Bielan

Napisany: 2007-05-05 Dodano: 2007-05-08 11:29:30

Ten wiersz przeczytano 869 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie