Arystokratyczna panna.

Zauroczyła mnie cisza.
Która tak lekko unosi
i splata kosmyki włosów
w warkocze.

Zasypiam w kałuży cynamonu.
I budzę się nasiąknięta tym
łagodnym i czułym smakiem.

Noszę płatki róży na powiekach.
Mrugam zalotnie jak arystokratyczna pannica.
Popatrz jak lśni i mruga.
To nie gwiazda, słońce, nie księżyc!
To jest moje serce..

Mogłabym kręcić się latami.
W wirze twoich pięknych oczu.
Jednak głowa już nie wytrzymuje.
Psychika siada.

autor

Ilusion.

Napisany: 2007-04-10 Dodano: 2007-04-10 13:03:14

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie