aura

nie wiem co ten jak tam robi,
raz jeszcze rzeknę, z podziwem pozdrawiam, Poetę :)

Niezwykła, metaforyczna mini, z niezwykłą puentą,
jak z podziwem pozdrawiam,
Poetę :)
Grażyna.

Im bardziej mętne i ciemniejsze barwy aury, tym
bardziej samotny czuje się człowiek.
Samotność, to pani znad urwiska.
Podoba mi się bardzo „ śmierć odda życie
za miłość”. To coś w rodzaju oksymoronu.

Karolu, znakomita niespodzianka;
rewelacyjna puenta;
z podziwem pozdrawiam :)

Ten wiersz musi zaczekać na komisję.
Byłby to egoizm gdybym tylko ja go przeczytał.
Pozdrawiam wyjątkowego Autora:)