Babilon
Wśród milionów betonowych drzew
Wśród tysięcy identycznych ciał
Gdy każda twarz to maska skrywająca Zło
Gdy myśli płyną niczym atomowy prąd
W syntetycznych sercach nie ma nas
W Babilonie władcą został Mrok
Nad światem rozciągnął się bezkresny
cień
Nad nami chmury zwiastują kwaśny deszcz
Jakby Koniec miał nadejść za chwilę
Jakby pieniądze miały dyktować takt
I samotnie umrze ostatni ludzki człowiek
I nie spadnie po nim żadna mokra łza
W mechanicznym świecie kłamstw
W Babilonie rządzonym przez Mrok
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.