Bajera kasjera

Setki spotkań i tyle samo nowych twarzy
Jakaś wspólna chemia wciąż mi się marzy
Co się wydarzy? Tego niestety jeszcze nie wiem
Nie jestem niczego pewien, chyba tylko siebie
Jak siedem, siedem – reszta to zagadka
Póki co niczego nie dały spacer i wspólna herbatka
Gratka dla kolekcjonera, nie dla skromnego kasjera
Bajera wtedy umiera i jedynie rozmowa szczera
Ma rację bycia, niczego do ukrycia – bycie sobą
W kontakcie z osobą, aby coś zbudować na nowo
Miłe słowo, ale bez ściemy – nic na siłę
Spotkanie musi być miłe i chyba to na tyle

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2019-05-09 Dodano: 2019-05-09 16:12:34

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie