Bajka

Leśną ścieżką przechadzała się staruszka
Podskakiwala raz jedna raz jej druga nóżka
Uśmiechała się do słońca, motyli i drzew
Z zachwytem nasłuchiwała ptasi śpiew

Na kupce piasku jakaś istota siedziała
Była szara, skulona i wciąż płakała
Staruszka z daleka dostrzegła nieznajomego
Podbiegła i usiadła tuż obok niego

Dlaczego sie smucisz? - zapytała
Z każdą chwilą nowym usmiechem go obdarowywała
Bo jestem sam, ludzie mnie omijają
Gdy tylko się zbliże prędko uciekają

Jak masz na imie ? - raz jeszcze zapytała
Smutek na mnie wołają - zapłakana istota odpowiedziała
Staruszka uścisneła jego dłoń
A on po raz pierwszy poczuł kwiatów woń

Z całych sił go przytuliła
Chcę sie z Tobą zaprzyjażnić - oznajmiła
Smutek uśmiechnął się , wytarł łzy
Wstał i otrzepał z twarzy pył

A ty kim jesteś ? - radosna istota zapytała
Ja...ja jestem Nadzieja - staruszka wyszeptała

Życie to przygoda. Nie wlecz się, tańcz !

autor

Plinka

Dodano: 2007-06-10 14:36:14

Ten wiersz przeczytano 955 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie