Bajka o dobroci
Słońce zachodzi i dzień znika,
na niebie gwiazdka świeci,
a księżyc drogę oświeca
i spać idą wszystkie dzieci.
Za oknem księżyc się uśmiecha,
a mama synka do snu układa
i bajkę jemu opowiada.
Bajka ta jest o miłości,
a nie o codziennej nicości,
która nie daje radości.
Bajka na dobranoc synka ukoi,
jego ciekawość zaspokoi,
bo opowiada o ludzkiej dobroci.
O dobroci każdego z nas,
która drzemie w nas
i jest dla szerokich mas.
Synku uwierz w tę bajkę,
rzeknie mama , proszę,
albowiem nie zniosę,
jak sobie życie zmarnujesz
albo innym je zrujnujesz.
Komentarze (5)
dzień dobry....lubię bajki...ale jeszcze nie napisałem
....tak jak ty nowy wiersz ...miłego dnia
Piękny wiersz.......gratuluję... Czym skorupka za
młodu nasiąknie tym na starośc trąci ...uczmy więc
dobroci ,pokazujmy piekno i uczmy kochać swoje
pociechy od najmłodszych lat....Pozdrawiam
Trzeba dzieci uczyć dobroci- nawet jak im to potem w
życiu nie wyjdzie... - obowiązkiem rodziców jest
pokazać im dobry świat!
Bajka czy nie bajka …wierzcie sobie jak tam
chcecie …a ja wszystkim powiadam…że
właśnie jest tak na tym świecie… Bardzo ładny
wiersz…Pozdrawiam serdecznie…
Szkoda,ze to tylko bajka.Pozdrawiam.