Bajka o tym jak ślimak...
Raz ślimak się rozślimaczył
całkiem, bardziej niz zwykle,
bo zauważył że nic nie znaczy
bez przyjaciół życie przykre...
Ślimaczył się dzień cały...
następny, i jeden jeszcze,
aż zdumiał się skąd się brały
łzy jak krople w ulewne deszcze...
a skoro myśleć zaczął...
przez łzy, to jednak myślał,
tak zwyczajnie ślimaczo
dziwna myśl mu przyszła...
Czy świat zawinił jego smutkom,
czy leży gdzieś przyczyna,
bo przyjrzał się tylko skutkom,
a gdzieś pewnie leży wina...
I ślimak zwątpił... w winę świata,
pomyślał... nazbyt czekałem...
Może nie czekać, a znaleźć brata
takiego co nie raz mijałem,
smutnego z tej samej przyczyny,
co ja skrytego w tęsknocie
i co ja z tej samej gliny...
tkwiącego w takim kłopocie...
Komentarze (12)
ciekawy pomysl na wiersz :) znakomicie!
Znalazłeś ciekawy sposób na dobry wiersz. Robi
wrażenie. Bardzo mi się podoba ta bajka, jak również
sposób na nieślimaczenie się ślimaka ;))
Masz talent...Dobrze, że ten ślimak nie czekał, mógł
przecież przeczekać swe życie. Oby znalazł
przyjaciela.
Pomysł na temat wiersza znakomity. Narracja słowna
zgrabnie uwikłana w rytm i rymy. Puenta zrozumiała i
przejrzysta. O co więc chodzi - całośc na tak i
kropka.
Prawda ślimaczenia jest taka że przyczyną ślimaczenia
jest skorupa ślimaka, gdyby wylazł ze smyczy nory
ujrzał by życia kolory, pryjaciela bliźniego brata,
ale przez tysiące lata istnienia
pozostały nadal ślimaczenia.
mam nadzieję,że znajdzie ten ślimak swą bratnią duszę
,pewnie zrobi mu się rażniej na duszy...ciekawy pomysł
na wiersz.
no to się ślimaczył ślimaczył i wiersz całkiem zgrabny
śladem naznaczył...brawo!
I znów przypomina się, że "dwa minusy dają plusa".
Świetny ten pomysł ślimaka. W grupie zawsze raźniej.
Ważna to lekcja dla tego ślimaczka i mam nadzieję, że
jeśli już znajdzie przyjaciela, będzie umiał potem
także o niego dbać. Żeby też ta prawda dotarła do
wszystkich nieszczęśliwych i samotnych...
hmm..najlepiej znaleźć w smutkach bratnią
duszę...wiersz z dobrym moralem
Oj ślimaczył się ten ślimak ślimaczył i dlatego brata
nie mógł zobaczyć. Ujęło mnie to ślimaczenie i
nagradzam wiersz. Bardzo ładny.
Jakby sobie taki slimak znalazl przyjaciela dla
kontrastu wesolego to moze przestalby sie slimaczyc i
mialby wowczas zycie slodkie jak ptasie mleczko:)
Niezmiennie podoba mi wiersz ze slimakiem w roli
glownej