Barabasz

Chwyć za miecz,
puść się w tłum,
zabijaj, kradnij i gwałć!
Niech dłonie krwią
splamione szczęście
Ci dadzą doczesne.

Tak do mnie mówią na stronie.
Ku ich radości
mój grzech pulsuje,
a kosze mają pełne
pieczywa i mięsiwa.

Ileż razy oceniany,
pod czyjąś lupę
oddany nagie dusiłem
myśli, by móc prosić
o modlitwę i sen spokojny
bez ostrza pod głową?

Ile klepsydr żyć
mi pozwalało
tyrańskim pazurem
po stokroć obracanych?

Nie wiesz... Nie wiesz,
gdzież kozioł ofiarny
się kryje... Aż złapią go
w sznury, ciężkie kajdany,
krew jego przetoczą z
gardła i boku, byś żył
szczurze podły,
grabił, plądrował.
Czyń zło zasłużone.

Ucichły dzwony.
Już żeś jest wolny.
Za stary, by zrezygnować,
za młody, by wierzyć w Boga.

autor

Soldier

Dodano: 2006-12-11 15:19:56

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie