barwy

Dzień jak codzień , nuda w czterech ścianach nic się niedzieje a co właściwie miało by się zdarzyć by przełamać ten nieszcęsny impas ,nie zapowiada się nic szczególnego wieczór późny dąży powoli do nadejścia nocy ,noc jest pierwszą oznaką nadciągającego jutra

Jutro będzie przełamaniem tego nieszczęsnego impasu nie sądze , bedzie kolejną próbą życia
Życie będzie kolejnym ciosem , cios będzie próbą przebudzenia z tego nieszczęsnego zauroczenia życiem i tak w kółko wieczór noc jutro i życie zatańczą taniec śmierci na kolejnym dniem mojej klęski nad ogniskiem marzeń niespełnionych płomienie czerwone będą nadzieją zagasającą powoli i tylko ciemość rozświetlona blaskiem księżyca będzie światełkiem w tunelu ,który się okaże tylko złudzeniem

Spadające liście jesiennego poranka na ławke w parku przy spokojnym miesistym deszczu niustanne małe kropelki na liście opadające w locie tworzą swoisty deszcz lisci wietrznie i mało spokojnie spadających na resztki trawy przez słoneczne lato wypalone tworzac dywan tanecznie poruszanych róznokolorowy barwny choć nie tak wesoły jak widok traw wysokich wiosennego popołudnia na wietrze przyjmujących kształty przeróżniie inne od tamtych nie tak zielonych widać życie niedla wszystkich jest tak samo kolorowe czasami barwy są różnorakie od tych wesołych .

autor

dj.pcp

Dodano: 2012-04-01 22:28:34

Ten wiersz przeczytano 766 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie