A będzie ładnie
Chciałem się ruszyć,
lecz nie mogę.
Ciągle nam ktoś,
przegradza drogę.
Rzuca kamienie,
ciężkie głazy.
Pozmieniał nawet
drogowskazy.
Już nie wiem, czy
odnajdę szlak.
Nadziei mało,
wiary brak.
A tak już ładnie,
nam się działo.
Choć mało było,
wciąż starczało.
Orkiestra też,
swe nuty znała.
I co chcieliśmy,
zawsze grała.
Teraz też trzeba,
ruszyć zadek.
Inaczej czeka,
nas upadek.
Zepchnąć kamienie,
ciężkie głazy.
Odnaleźć nowe,
drogowskazy.
I wejść na nowy,
jasny szlak.
By nie doskwierał,
wiary brak.
A będzie ładnie,
znów się działo.
Więcej niż kiedyś,
nam się chciało.
autor
Grand
Dodano: 2023-01-23 09:40:19
Ten wiersz przeczytano 343 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Niech się spełni. Pozdrawiam ciepło.
Zepchnąć kamienie,
ciężkie głazy.
Odnaleźć nowe,
drogowskazy...
Wczoraj szwagierka opowiadała mi swój sen : Była w
ciemnej jaskini i słyszała jak po kolei BÓG odwala i
burzy wszystkie głazy, żeby mogła się wydostać na
powierzchnię ... Niech i nas wszystkich odnajdzie.
Pozdrawiam z nadzieją:) +
Musi się chcieć wyjść z opresji, pozdrawiam =>
zawsze warto wejść na nowy szlak.