BEJOWYM CZYTELNIKOM

Raduję się z Wami gdyście weseli
Rozrzucam kwiatami po płótnie nadziei
Smutnym wianuszkiem owijam pejzaże
Gdy odbierają Wam prawa do marzeń
Jestem jak echo od lustra odbite
O sprawiedliwość wołam z skowytem
Skrzętnie wyrywam kolce z zazdrości
Składając rymy z słów życzliwości
Jak niewidzialny duch przenikam
I wzrokiem przyjaźni wiersze czytam
Strzepując gniew z porannej rosy
By nikt się więcej nie bił o głosy

autor

suzzi

Napisany: 2006-02-12 Dodano: 2006-02-13 00:06:00

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie