Bez iskry
Błyszczał. Myślała, istny anioł
(choć nie miał skrzydeł, a dwie ręce).
Taki to w ogień skoczy za nią,
nie oglądając się. Nic więcej
nie mogła chcieć. Ot, idealny.
Przy nim to można spać spokojnie.
Zbudziła się ze snów koszmarnych.
Nie skoczył.
Lubił zimne ognie.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2016-09-23 10:16:27
Ten wiersz przeczytano 3778 razy
Oddanych głosów: 76
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (84)
A on zbyt zimny był, niestety,
nie dla gorącej kobiety!
Pozdrawiam!
pozory mylą. Świetny tekst.
Jak lubi zimne ognie to na choinke sie nadaje a nie do
kobiety.;)))))
zamiast ognia kubeł zimnej wody ach życie Pozdrawiam
serdecznie:))
O tak, o tak! Zdaje się można sobie rękę uciąć za to
że..., a potem kubeł zimnych ogni na glowę.
Zosiak, czytanie Ciebie to przyjemność - zawsze. :)
Zimny drań Pozdrawiam Zosiaczku
Kiedy przyjdzie co do czego, cała prawda wychodzi na
wierzch i poznajemy człowieka.
(...)Nie skoczył.
Lubił zimne ognie.
Świetna miniatura.
Miłego dnia:)
Pozory mylą. Bardzo wymownie mówią o tym "zimne
ognie". Miłego dnia:)