Bez jałmużny
Żebrze śmierć
o życie.
Chciałaby choć ćwierć,
nawet w zębów zgrzycie,
choćby w bólu, byle żyć chwilę.
Dusze jak motyle
przelatują między piszczelami.
Umieramy
i rodzimy się na nowo
a śmierć jest zawsze sobą
- niebytem, nieistnieniem.
Dla nas, jak okamgnienie,
jak ułamek sekundy
- trudny,
bolesny, lecz to tylko brama
do dalej...
Śmierć jest zawsze sama.
Nikt przy niej nie przystaje.
autor
DoroteK
Dodano: 2012-10-26 06:38:08
Ten wiersz przeczytano 1589 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
@bomi :-) @Zosiak :-) dziękuję za "okamgnienie" :-)
poruszający - wiemy że ONA jest ale nikt nie chce jej
znać:-(
pozdrawiam
b.dobry wiersz...przewrotnie o samotności śmierci i
jej chęci życia za wszelką cenę, ta personifikacja
wzmacnia przekaz i przypomina, że trzeba się cieszyć
każdą daną nam chwilą,
mgnienie oka, ale okamgnienie... pozdrawiam, DoroteK:)
nie ma większej samotności niż ta, kiedy człowiek
umiera...przez taką bramę każdy musi przejść sam
witaj,od zarania interesuje nas co dalej? trudno się
pogodzić z ulotnością życia nam
ludziom,poruszający,ukłony
I tu pomyłka w komentarzu. Cyprian Kamil Norwid jest
autorem cytowanego wiersza. Jerzy Andrzejewski
zacytował ten wiersz w głośnym filmie "Popiół i
diament". Przepraszam za wprowadzenie czytelnika w
błąd.
Jurek
Cytowany tutaj wiersz jest autorstwa Jerzego
Andrzejewskiego.
Jurek
Coraz to z ciebie, jako z drzazgi smolnej,
Wokoło lecą szmaty zapalone;
Gorejąc nie wiesz, czy stawasz się wolny,
Czy to, co twoje, ma być zatracone?
Czy popiół tylko zostanie i zamęt,
Co idzie w przepaść z burzą? ? czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?
Jurek
Dobry wiersz, Dorotko.
Mysle, ze - okamgnienie.
:)
Śmierć, niezbyt ładna ,, modelka ,,, więc sama chodzi
po wybiegu życia i wybiera kogo chce i kiedy chce.
Łapówek nie bierze i źle wygląda.
Pozdrawiam.