BEZ JUTRA

Teraz to już nie wiem, po co jestem tutaj,
Po co świat mnie trzyma i po co obwinia.
Szukam szczęśliwego dla mnie tego jutra,
Co się zasmuciło i skrzydła podcina...

Nie wiem już czy oddech, chce nadal powietrza,
Czy w kącikach oczu, łza krzyku wyrośnie.
Czasem pragnę wszystko z przeciągiem na przestrzał
Powymiatać z wnętrza, aż zginie bezgłośnie.

Potoczy wyzbyte z przedsionka radości,
Usiądzie pod miedzą jak pszczoła na kwiecie.
Zje ostatni uśmiech, który kiedyś gościł,
Po czym zechce w nieba, chabry głów ulecieć.

autor

BEA

Dodano: 2007-02-28 10:24:34

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie