Bez pytania.

Zburzył się świat...

Zamknęłam ten mój świat,
z bólem w środku i przymkniętymi oczami.
Krzyczałam, a echo niosło groźny ton
uderzając o ścianę wiatru,
zastałam ciszę.
Puste kartki w pamiętniku,
czy życie dobiegło końca?
Gdzie jest moje jutro?
Przecież miałam zacząć na nowo,
własne istnienie.
Przeszłość zacierana przez kurz,
niewiele pamiętam.
Błagałam Boga, prosiłam byś był.
Świat niewidzialny dobiegł końca,
a ja wciąż nie dowierzając, wpatruję się w myśli.
Przeszłość mam za sobą. Tylko dlaczego tam wciąż jest tak głośno?

Zamknęłam nawet nie pytając.

Żegnaj.

...czas więc go odbudować.

autor

Stephanie D.

Napisany: 2010-06-01 Dodano: 2010-06-01 22:26:10

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie