bez kresu
https://www.youtube.com/watch?v=R8PA1_tS81A
kicz wiary bez miary nie zdołał cnót
rozkraść
gdzie walka nad dobrem płonęła przed
nami;
jeżeli bez rozstań - toż jakim chcesz
postem
próbować odnowić łut (w strugach
przelany)
ty rośniesz na oścież jak piękno
niewdzięczne;
ja padam znów blady, gdzie deski na
prześwit
lgnąc dotknąć podróbkę i dźwięczną
bajeczkę
przeżywać z ukrycia przegrany przez
bezsens
rozkwitaj przed świtem ukazuj co piękne;
bądź kwiatem kudłatym do czasu objęcia
wykładaj na ławę czym łudzisz ciąg
chęci;
nim celnie nekrolog wypisze wzór puenty
Komentarze (13)
Dziękuję za miłe słowa..
Piękny, chociaż smutny wiersz...
Wciągający przekaz. Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika i
skłaniasz do refleksji nad istotą życiowych kwestii, w
tym przypadku samotności.
Pozdrawiam
Marek
Mnóstwo ludzi ma podobne dylematy...a w życiu nic nie
dzieje się bez przyczyny i co nas spotyka to wszystko
jest po coś...pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję. Mam w planie serię wierszy o rożnych bzach.
Ps.: Postaram się zrewanżować w niedz. ***
Poruszający wiersz przepełniony
samotnością...Pozdrawiam Groszku
Jak zwykle interesująco ujęty temat. Wiele osób ma
podobne odczucia i myśli.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutno dziś Groszku u Ciebie. Wiersz bardzo na tak.
Pozdrawiam ..
Wszystko ma jakiś sens nawet jak go nie widziny
Pozdrawiam
Przeogromny smutek w tym pięknym wierszu.
Pozdrawiam
samotność pisze takie smutne wiersze.
Bardzo udany wiersz.
Często samotność niesie z sobą takie rozważania.
Pozdrawiam serdecznie.
2022-08-07
Ciekawie ujęty temat... Podoba mi się klimat w...