bez słowa kocham . . .
https://youtu.be/MT-20oRlOqA
na rozstaju dróg stał wiekowy krzyż
i polnych kwiatów bukiecik pod nim
tam nasza miłość zmieniła drogę
choć dała szczęście niepowtarzalne
odeszło ciało które pragnąłem
pozostał zapach w pamięci piękno
i powab który tak mnie przyciąga
dlatego marzę i śnię po nocach
tak bardzo chciałbym spojrzeć w jej oczy
przytulić spytać co tam u ciebie
zobaczyć uśmiech tak wyjątkowy
przytulić dłonie i pocałować
na pożegnanie zamówię stolik
powspominamy przy dobrym winie
a jak zagrają proszę do tańca
bliskość odpowie na wiele pytań
autor
wojtek W
Dodano: 2022-01-08 20:21:20
Ten wiersz przeczytano 1390 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Niezwykle romantyczne strofy.
Z nutą nadzei i optymizmu. Pozdrawiam
Rzeczywiście Kri, mogłaś mieć takie skojarzenie lecz
przepraszam ale przeczytałem go dopiero po wstawieniu
mojego. Przyznam, że zbieżne myśli lecz w miłości
zawsze jest dużo zbieżności. Pozdrawiam serdecznie
również Annę i Kazimierza dziękuję za odwiedziny i
komentarz.
Bardzo romantyczne strofy, przeczytałam z
przyjemnością :)
Pozdrawiam serdecznie.
Zauroczył mnie wiersz. Jeszcze kilka razy poczytam:)
Czasami warto wyjść szczęściu naprzeciw.
Ładnie tęsknotą napisane wersy.
Serdecznie pozdrawiam Wojtku.
Przepraszam za egzaltację, ale czuję jakbyś każdy wers
"odrywał" z moich emocji, przepiękny wiersz, będę do
niego wracać, pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo romantycznie Wojtku, jak zawsze z wielkim
podobaniem przeczytałem, pozdrawiam serdecznie.
ten stolik to bardzo dobry pomysł. Oby tylko nie
odrzuciła zaproszenia.