bez tytułu
Nie wiem już,
jak pachną białe kwiaty ciepłe od Słońca
Nie pamiętam kolorowych skrzydeł motyli
brzęczenia pszczół, zieleni drzew
Jak śpiewają ptaki - zapomniałam.
Błękit nieba pozostaje jedynie
marzeniem...
Przysypał nas śnieg,
wieczny śnieg nienawiści
i nie ma już dla nas innego ratunku
jak tylko stworzenie świata na nowo
Lecz któż to zrobi,
gdy
boga też już nie ma...?
autor
looprevil
Dodano: 2013-04-07 15:11:45
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
ładny.
Dobry wiersz...zwątpienie dopada każdego.