[bez tytulu]

Zapukała wczoraj do moich drzwi
Wczoraj...wieczorem..po zmierzchu...
Rozgościła się chyba nie na zawsze
Na dzień, miesiąc, może pół roku

Najpierw jej nie zauważałam
Siedziała na łóżku...fotelu...pod kocem...
I była taka nienadzwyczajna
Ot tak, po prostu
Nie robiła kłopotów

Dziś ją przeklinam
Zwyczajnie, paskudnie, po męsku
Bo wciąż jest ze mną
Otacza, niszczy, powoli zabija
Panoszy się wszędzie bezwstydna
Prawdziwa do bólu, realna
I gnębi mnie coraz bardziej
Ośmiesza...dobija...katuje

Wolałabym umrzeć
Niż ją za siostrę pojąć
Na dzień, miesiać, czy choćby godzinę...

Nienawidzę samotności...

autor

PetiteNoire

Dodano: 2007-02-12 16:39:36

Ten wiersz przeczytano 629 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie