(Bez tytułu)

Piszę, bo chcę.
I nic na to nie poradzę,
jestem niewyczerpanym potworem słów,
rozrzucam je w głowie.

Na Boga i każdego człowieka,
czy tego chcesz, czy nie. Słowa
na papierze,
jak przepływ mowy niekończący.

Moje słowo-prawie jak wymiociny,prawdziwy wir.
Będące na zawsze na łasce.
Kiedy już przytakniesz w akceptacji,czy
twoje ucho będzie moje
I moje?

Zasilane przez zbiorniki myślowe,które stoją w kolejce.

Spójrz, staję się pępkiem świata,
królową fraz.
Tam z moim berłem nakazuje ci być dostępnym
dla mnie i
dla mojego wiru słów.

Dla ciebie mała wieczność,
dla mnie tylko krótka sekunda.

autor

Mirabella

Napisany: 2021-07-17 Dodano: 2021-07-17 10:02:43

Ten wiersz przeczytano 752 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie