W bezbarwach
Mojemu Synowi
Już całe niebo kirem okrył
styczniowomroźny,
wczesny
zmierzch.
Na szybie kilka gwiazdek drobnych,
a na sukience
groszki
z łez.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2021-01-19 18:39:02
Ten wiersz przeczytano 3671 razy
Oddanych głosów: 91
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Unikatowa miniaturka owiana smutkiem*pozdrawiam
serdecznie
Wspaniale oddałaś atmosferę smutku. Pozdrawiam
serdecznie:)
Bardzo smutna wymowna miniaturka.Pozdrawiam
serdecznie.
Wymownie i smutno bardzo, pozdrawiam ciepło, miłego
wieczoru.
Klimatycznie. Styczniowo.
Pięknie.
Idzie ciepło, Zosiaczku )
Jakże pięknie oddałaś klimat.
Pozdrawiam.
Miniaturka przelewa się smutkiem...Super...
Pozdrawiam cieplutko...
ale smutnie.
Smutaśnie i obrazowo. Miłego wieczoru:)
Pięknie i wymownie ujęty ogrom smutku, w tej świetnie
napisanej miniaturce.
Pozdrawiam serdecznie i ciepełkowo, mimo mrozu,
Zosiu:)
Gdy brakuje słońca to w życiu jest szarość...
Miłego wieczoru Zosiu:)
Podoba mi się:)pozdrawiam serdecznie + zostawiam
jak zwykle pięknie i metaforycznie,
te groszki z łez na sukience,
choć smutne, to prześliczne:)
pozdrawiam serdecznie:)