W bezchmurach
Gęstnieje mrok wlepiony w ciszę.
Snuje się księżyc. Gasną okna.
I tylko ręce coraz bliższe -
stęsknione ciepła, nocnych spotkań -
zwinnością kota lgną do siebie
na przełaj, nader przeodważnie.
Płyniemy naszym małym niebem,
dopiętym na ostatnią gwiazdę.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2022-02-11 20:08:35
Ten wiersz przeczytano 6841 razy
Oddanych głosów: 118
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (113)
Kolejna poetycka perełka,
pozdrawiam, z zachwytem, Zosiu:)
Ech..Poezja:)
Piękne
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękne
Pozdrawiam serdecznie:)
Ileź tu ciepła, czułości i przylgnięcia.
Pięknie...
Dobrej nocy, Zosiaczku :)
przepięknie!
Przepięknie w tych bezchmurach, można się rozmarzyć...
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękny romantyczny wiersz pełen miłości i tęsknoty
za bliskością w świetle księżyca...rozbudzasz
wyobraźnię i zachwycasz słowem...
Pozdrawiam ciepło Zosiu :)